10 najrzadziej spotykanych gatunków zwierząt w Polsce. Sprawdź, czy znasz je wszystkie

Ryś euroazjatycki, będący największym dzikim kotem w Europie, występuje w Polsce w liczbie około 500 osobników, głównie w Karpatach. Dzięki podjętym działaniom ochronnym, populacja rysia wykazuje tendencję wzrostową.

Polska ma kluczowe znaczenie w ochronie żubrów, gdyż to właśnie w naszym kraju żyje ponad 25% całkowitej światowej populacji tych zwierząt. Obecnie w Polskę zamieszkuje 3060 żubrów, z czego 2855 osobników występuje w środowisku naturalnym.

Morświn jest jedynym gatunkiem walenia zamieszkującym Morze Bałtyckie. Morświny bałtyckie są uznawane za gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem. Szacuje się, że ich populacja liczy zaledwie około 500 osobników.

Wąż Eskulapa to największy i najrzadziej występujący gatunek węża w naszym kraju. Według ostatnich danych, jego populacja wynosi około 200 osobników. Wąż Eskulapa występuje głównie w Bieszczadach, gdzie preferuje tereny antropogeniczne.

Populacja wilka w Polsce szacowana jest na około 2000–3800 osobników. Warto jednak pamiętać, że niegdyś był to jeden z najliczniejszych drapieżników w naszym kraju. Choć owiany jest złą sławą, w rzeczywistości wilk nie stanowi zagrożenia dla człowieka, a to właśnie ludzie zagrażają temu gatunkowi.

Niedźwiedź, niegdyś powszechnie występujący w Polsce, obecnie jest gatunkiem rzadkim. Szacunkowa liczba osobników w naszym kraju waha się od około 150 do ponad 350 (w zależności od źródeł informacji). Większość niedźwiedzi zamieszkuje Bieszczady oraz Tatry.

Sóweczka zwyczajna to najmniejszy gatunek sowy w Polsce i Europie. Zanik naturalnych siedlisk, w tym spadek liczby starych drzew z miękkim drewnem, utrudnia jej znalezienie odpowiednich dziupli oraz terytoriów łowieckich. Populację sóweczki szacuje się na około 1400-1800 par lęgowych.

Populację żółwia błotnego w Polsce szacuje się na około 1000–2000 osobników, z czego najliczniejsza grupa tego gatunku występuje na Polesiu. Największym zagrożeniem dla żółwi błotnych, poza niekontrolowanym wzrostem roślinności, są drapieżniki, w szczególności lisy, które rozkopują ich gniazda w poszukiwaniu jaj.

W Polsce świstak występuje głównie w Tatrach, gdzie jego populacja wynosi około 150–200 osobników. Gatunek ten jest silnie związany z wysokogórskimi ekosystemami, a jego liczebność spada z powodu zmian klimatycznych, wzrostu turystyki górskiej, degradacji siedlisk oraz polowań.

Żołędnica europejska to rzadki gryzoń z rodziny popielicowatych, którego obecność w Polsce do niedawna potwierdzono jedynie w Babiogórskim Parku Narodowym – zanotowano tam pojedyncze osobniki tego gatunku. W 2025 roku zaobserwowano jedną żołędnicę na Suwalszczyźnie, co stanowiło niespodziewane poszerzenie jej zasięgu.