Tyle żubrów żyje w Polsce. W tych dwóch miejscach jest ich najwięcej

Inwentaryzacja żubrów w Polsce dobiegła końca. Dostarczyła ona cennych informacji na temat stanu populacji tego wyjątkowego gatunku w naszym kraju. Warto podkreślić, że Polska ma istotne znaczenie w ochronie żubrów, gdyż to właśnie u nas żyje ponad 25% całkowitej populacji tych zwierząt na świecie.

Zgodnie z danymi przedstawionymi przez Redakcję Księgi Rodowodowej Żubrów, w Polsce żyje obecnie 3060 żubrów, co stanowi istotny krok w ochronie i monitorowaniu tego gatunku. Wyniki inwentaryzacji obejmują zarówno osobniki żyjące na wolności, jak i te znajdujące się w hodowlach zamkniętych.

Z danych wynika, że na terenie Polski znajduje się 205 żubrów w 26 hodowlach zamkniętych, a reszta – aż 2855 osobników żyje w środowisku naturalnym. Największa populacja żubrów występuje w Puszczy Białowieskiej, gdzie jest ich 870. Warto również zwrócić uwagę na Bieszczady, które są ostoją dla 764 osobników.

Polskie żubry żyjące w środowisku naturalnym są rozmieszczone w następujących lokalizacjach:

"Na wolności w Bieszczadach oraz w zamkniętej hodowli w Mucznem żyją żubry linii nizinno-kaukaskiej, natomiast wszystkie pozostałe polskie żubry należą do genetycznej linii nizinnej (zwanej także białowieską)" – podają Polskie Parki Narodowe na Facebooku.

Żubry, które niegdyś zamieszkiwały polskie lasy, wyginęły w swoim naturalnym środowisku w 1919 roku. Przetrwały tylko te osobniki, które trzymano w ogrodach zoologicznych. Wszystkie współczesne żubry żyjące na wolności pochodzą od zwierząt hodowanych w niewoli.

Jak podaje strona zubry.com, w 1915 roku w Puszczy Białowieskiej żyło 785 żubrów. Gdy w sierpniu tamtego roku niemieckie wojsko wkroczyło do Białowieży, zwierzęta przyzwyczajone do ludzi, nie uciekały. Stado spokojnie obserwowało nadchodzących żołnierzy, ale gdy ci zaczęli się zbliżać, żubry zaatakowały.

Wojskowi użyli karabinów maszynowych, zabijając kilkadziesiąt osobników. Pod koniec sierpnia, po naciskach ze strony naukowców, dowództwo wojsk niemieckich wprowadziło zakaz polowania na te zwierzęta, jednak do 1917 roku pozostało ich już tylko 121. Armia niemiecka stacjonowała w Białowieży od sierpnia 1915 roku do grudnia 1918 roku. Wojnę w Puszczy Białowieskiej przetrwało zaledwie 9 żubrów. Na początku 1919 roku polskie władze wysłały do Białowieży komisję, która miała za zadanie odnalezienie i zapewnienie ochrony ocalałym żubrom. Niestety, 19 kwietnia 1919 roku członkowie wyprawy odkryli ciało zabitego żubra nizinnego, który był ostatnim śladem tego gatunku na wolności.

Choć los żubra wydawał się przesądzony, nadzieja na ocalenie gatunku pojawiła się, gdy odkryto, że przetrwało jeszcze kilkadziesiąt osobników w niewoli. Na przełomie XIX i XX wieku zostały one sprzedane lub podarowane do ogrodów zoologicznych, parków i zwierzyńców w Europie. Przyrodnicy z różnych krajów postanowili połączyć siły w celu ratowania tego zagrożonego gatunku.