Półwysep Iberyjski, znany z malowniczych krajobrazów i bogatej kultury, skrywa również niezwykłe tajemnice przyrody. Hiszpania, z jej zróżnicowanym klimatem i ekosystemami, stała się domem dla wielu egzotycznych zwierząt. Przygotuj się na przygodę w poszukiwaniu egzotycznych mieszkańców tej części Europy!
Kameleony to gady z rzędu łuskonośnych, tworzące odrębną rodzinę kameleonowatych dzielącą się na 12 rodzajów. Wśród nich można wyodrębnić dwie grupy: kameleony żyjące w zaroślach i na drzewach oraz te poruszające się po ziemi. Najdłuższy kameleon, Furcifer oustaleti, osiąga długość 80 cm, podczas gdy Brookesia micra, mierzący niecałe 3 cm, jest najmniejszym znanym gadem na świecie.
Kameleony zamieszkują głównie Afrykę Środkową oraz Madagaskar, gdzie można znaleźć aż 80% poznanych i opisanych gatunków. Ich mniejsze populacje występują także w południowej Hiszpanii. Można je spotkać w niektórych częściach Andaluzji, szczególnie w rejonach, gdzie klimat jest cieplejszy, takich jak okolice Malagi czy Sewilli.
Z występowania kameleonów słyną Wyspy Kanaryjskie, głównie Teneryfa i Gran Canaria. Na Teneryfie można je spotkać w subtropikalnych lasach i ogrodach, natomiast na Gran Canarii zamieszkują wiejskie obszary z dostępem do roślinności i owadów. Należy pamiętać, że kameleony są gatunkiem chronionym, więc ich naturalne siedliska powinny być szanowane.
Afrojeż algierski to ssak łożyskowy z rodziny jeżowatych, naturalnie występujący w północnej Afryce. Jest jedynym jeżem afrykańskim, który występuje poza rodzimym kontynentem, w Hiszpanii. Został tam wprowadzony, najprawdopodobniej w wyniku migracji lub działalności człowieka i został uznany za gatunek inwazyjny.
Rozprzestrzenił się na południu Półwyspu Iberyjskiego oraz na niektórych wyspach, takich jak Baleary, gdzie przystosował się do życia w ciepłym, suchym klimacie. Afrojeż algierski jest mniejszy od jeża zachodniego. Mierzy od 20 do 25 cm długości i waży około 280 - 600 gramów. Jego ciało jest jaśniejsze niż u innych jeży, często brązowo-białe.
Chociaż afrojeże algierskie nie zostały bezpośrednio udomowione, przyczyniły się do powstania hodowlanej odmiany z rodzaju Atelerix - jeża pigmejskiego. Krzyżowanie ich z afrojeżami białobrzuchymi zapoczątkowało linię barwną jeży pigmejskich. W 2013 roku hodowla jeży pigmejskich została w Hiszpanii zakazana ze względu na przepisy dotyczące ochrony bioróżnorodności i kontroli gatunków inwazyjnych.
Na Półwyspie Iberyjskim można spotkać magoty gibraltarskie, znane również jako makaki berberyjskie. Są to jedyne dziko żyjące małpy na kontynencie europejskim. Zamieszkują Gibraltar, brytyjskie terytorium położone na południowym krańcu Półwyspu Iberyjskiego. Większość z nich żyje w rezerwacie przyrody zlokalizowanym w górnych rejonach Skały Gibraltarskiej.
Skąd się wzięły magoty gibraltarskie na Półwyspie Iberyjskim? Niektórzy naukowcy twierdzą, że zostały sprowadzone tam przez Maurów, którzy okupowali południowe tereny Półwyspu Iberyjskiego w latach 711–1492 i mogli traktować je jako zwierzęta domowe. Inna teoria sugeruje, że magoty mogą być pozostałością populacji, która zamieszkiwała południową Europę w dobie pliocenu, czyli około 5 milionów lat temu.
Magoty gibraltarskie chętnie zbliżają się do ludzi i stanowią jedną z głównych atrakcji turystycznych Gibraltaru. Czasami skaczą turystom na ramiona, co może wywołać różne reakcje, a przestraszone lub zdenerwowane magoty mogą ugryźć lub podrapać. Bliskie kontakty z człowiekiem doprowadziły do zmian w ich zachowaniu i uzależnienia od ludzi, co spowodowało wprowadzenie zakazu ich karmienia, a jego łamanie może skutkować karą wysokiej grzywny.
Papuga mnicha nizinna, znana również jako papuga mnicha, to gatunek ptaka z rodziny papugowatych. Naturalny zasięg jej występowania obejmuje obszary Ameryki Południowej o klimacie subtropikalnym i umiarkowanym, jednak została wprowadzona do różnych regionów na całym świecie, w tym do Hiszpanii. Papugi te można spotkać w hiszpańskich miastach, takich jak Malaga, Walencja, Madryt czy Barcelona, gdzie często gniazdują w dużych koloniach.
Papugi mnicha są średniej wielkości - osiągają długość około 30 cm. Mają zielono-szare upierzenie z niebieskimi końcówkami skrzydeł oraz pomarańczowy dziób. Posiadają wysoką zdolność do reprodukcji, co prowadzi do znacznego wzrostu populacji w krótkim czasie. W sprzyjających warunkach mogą mnożyć się nawet kilka razy w roku i szybko powiększyć kolonię.
Niestety z tego powodu stały się problemem w hiszpańskich miastach i zostały uznane za gatunek inwazyjny. Papugi mnicha mogą rywalizować z lokalnymi ptakami o dostęp do zasobów i przestrzeni, dlatego niektóre organizacje w Hiszpanii prowadzą działania mające na celu monitorowanie ich liczebności oraz wpływu na okoliczne ekosystemy.
Żółw skórzasty to gatunek gada z podrzędu żółwi skrytoszyjnych. Jest on nie tylko największym żółwiem morskim, ale także jednym z największych żyjących obecnie gadów na naszej planecie, ustępując tylko niektórym krokodylom. Karapaks dorosłego osobnika osiąga długość od 1 do 2 metrów. Zazwyczaj samice mają długość od 130 do 165 cm i ważą od 260 do 500 kg, natomiast samce mogą ważyć nawet do 916 kg.
Rekordowa długość żółwia skórzastego mierzona wzdłuż grzbietu karapaksu wynosi 213 cm, a taką długość miał martwy osobnik, który został wyrzucony przez morze na plażę w Pakistanie we wrześniu 1988 roku. Jest to gatunek zagrożony wyginięciem, objęty ochroną prawną.
Żółwia skórzastego można go spotkać między innymi w różnych częściach Morza Śródziemnego, w tym wzdłuż wybrzeży Hiszpanii, zwłaszcza w rejonach przybrzeżnych, takich jak: Baleary, wybrzeże Katalonii i Andaluzji. Hiszpańskie organizacje i instytucje angażują się w jego ochronę, prowadząc monitoring populacji oraz podejmując działania mające na celu minimalizowanie zagrożeń wpływających na ten gatunek.