FIV, czyli wirus niedoboru immunologicznego u kotów, budzi wiele pytań i wątpliwości wśród opiekunów tych zwierząt. Wokół tego schorzenia krąży wiele mitów, które mogą prowadzić do nieporozumień. Jednym z najczęściej pojawiających się obaw jest to, że FIV może przenosić się na ludzi. Jak jest w rzeczywistości? Przedstawiamy 8 faktów i mitów na temat FIV.
Reklama.
Podobają Ci się moje artykuły? Możesz zostawić napiwek
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
FIV u kota - 8 faktów i mitów Fot. Pexels / Dmitry Ovsyannikov
Reklama.
FIV (ang. feline immunodeficiency virus) to wirus nabytego niedoboru immunologicznego występujący u kotowatych, w tym u kotów domowych. Potocznie nazywa się go kocim HIV, ponieważ wywołuje chorobę o podobnym przebiegu jak AIDS u ludzi. Skrót FIV odnosi się również do choroby, jaką wirus ten powoduje. Jest to jedna z najpoważniejszych chorób zakaźnych (obok FeLV i PIP), które stanowią zagrożenie dla kotów domowych.
1. FIV jest chorobą nieuleczalną – FAKT
FIV jest nieuleczalny, ponieważ wirus atakuje układ odpornościowy kota, a jego struktura genetyczna pozwala mu na unikanie odpowiedzi immunologicznej organizmu. Po zakażeniu wirus pozostaje w organizmie przez całe życie, integrując się z komórkami gospodarza. FIV jest schorzeniem nieuleczalnym, jednak właściwa opieka może spowolnić jego postęp i pomóc w zapobieganiu powikłaniom. Kluczowe jest wczesne postawienie diagnozy. W przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów zaleca się wykonanie testu na FIV, który zazwyczaj opiera się na badaniu krwi.
2. Człowiek może zarazić się wirusem FIV od kota – MIT
Człowiek nie może się zarazić FIV od pupila. Jest to wirus specyficzny dla kotów i nie przenosi się na ludzi ani inne gatunki. Zakażenie tym wirusem występuje tylko wśród kotowatych. Warto podkreślić, że FIV i HIV (ludzki wirus nabytego niedoboru immunologicznego) są różnymi wirusami, pomimo pewnych podobieństw w ich działaniu na układ odpornościowy. FIV dotyka tylko koty, a HIV wyłącznie ludzi, co oznacza, że wirusy te nie mogą zarażać ani przenikać między tymi gatunkami.
Zakażenie wirusem FIV występuje tylko wśród kotowatych Fot. Pexels / Crina Doltu
3. FIV przenosi się przez kontakt ze wspólnymi misami – MIT
Zakażenie wirusem FIV następuje w wyniku kontaktu zdrowego kota z wydzielinami zakażonego, takimi jak ślina, krew, mocz, nasienie, mleko czy inne płyny ustrojowe. Taka sytuacja może wystąpić, na przykład, podczas walki o terytorium, gdy dochodzi do pogryzień lub zadrapań, a także podczas kopulacji. Kocięta mogą również zarazić się od matki, nie tylko w trakcie karmienia, ale już w okresie życia płodowego. Dlatego najczęściej chorują koty wychodzące oraz wolnożyjące. FIV nie przenosi się przez kontakt ze wspólnymi misami, kuwetami czy zabawkami, co odróżnia go od niektórych innych chorób zakaźnych.
4. Kot zakażony FIV może nie wykazywać żadnych objawów przez wiele lat – FAKT
Część kotów zakażonych FIV może nie wykazywać żadnych objawów przez wiele lat, a nawet przez całe życie. Wiele z nich prowadzi normalne życie, a wirus może pozostawać w uśpionej formie. U niektórych kotów objawy mogą pojawić się dopiero po dłuższym czasie, zwykle gdy układ odpornościowy zaczyna się osłabiać. Dlatego tak ważne są regularne badania weterynaryjne, aby monitorować stan zdrowia kota i pozwolić na wczesne wykrycie ewentualnych problemów.
5. Objawy zakażenia FIV u kotów często są niespecyficzne – FAKT
Objawy zakażenia FIV u kotów mogą być bardzo zróżnicowane i często są niespecyficzne. Oto niektóre z możliwych objawów zakażenia FIV:
gorączka,
utrata apetytu i wagi,
powiększone węzły chłonne,
zapalenie dziąseł i choroby jamy ustnej,
infekcje skóry, oczu i dróg oddechowych,
biegunka,
niedokrwistość,
zmiany behawioralne, takie jak depresja lub agresja,
zaburzenia neurologiczne.
Zakażenie FIV przebiega w trzech stadiach:
1. Faza ostra (1-3 miesiące po zakażeniu): Wirus namnaża się w węzłach chłonnych, co prowadzi do ich powiększenia. Objawy obejmują gorączkę, obniżony nastrój i utratę apetytu, ale mogą być trudne do zauważenia. Rzadziej występują: biegunka, zapalenie spojówek, skóry, dziąseł czy błon śluzowych dróg oddechowych.
2. Faza nosicielstwa bezobjawowego: Wirus mnoży się bezobjawowo. U około 30% kotów może wystąpić długotrwałe powiększenie węzłów chłonnych. Chociaż mogą występować nawracające stany zapalne, u kotów odpowiednio zaopiekowanych choroba często przebiega bezobjawowo. W badaniach krwi mogą pojawić się nieprawidłowości, ale nie zawsze są one widoczne.
3. Zespół nabytego niedoboru immunologicznego kotów (FAIDS): Dotyczy około 10% kotów. Wskutek całkowitego osłabienia układu odpornościowego rozwijają się wtórne infekcje bakteryjne, grzybicze, wirusowe oraz pasożytnicze. U kotów z FAIDS szczególnie charakterystyczne są stany zapalne jamy ustnej. Objawy chorobowe zależą od rodzaju wtórnych infekcji, a u kotów zakażonych FIV jedna choroba łatwo prowadzi do kolejnej, co jest spowodowane osłabieniem organizmu.
Objawy zakażenia FIV u kotów mogą być bardzo zróżnicowane Fot. Pexels / Pixabay
6. FIV jest wyrokiem dla kota – MIT
FIV nie oznacza jednak wyroku dla kota. W rzeczywistości odpowiednio zadbany pupil z FIV może żyć tak długo, jak zdrowy kot. Kluczowe jest zapewnienie mu zdrowia i dobrostanu poprzez:
zolację od potencjalnych źródeł zakażeń, takich jak inne koty,
niewypuszczanie kota na zewnątrz,
ograniczanie sytuacji stresowych,
pełnowartościową dietę, unikającą surowego mięsa i jaj,
wzbogacanie diety o immunostymulatory,
regularne wizyty u weterynarza.
Wszelkie objawy chorobowe u kotów z FIV powinny zostać szybko skonsultowane z weterynarzem. Wczesna diagnoza jest kluczowa, ponieważ pozwala na odpowiednie zarządzanie stanem zdrowia pupila i zapobieganie ewentualnym powikłaniom.
7. Istnieje skuteczna szczepionka przeciw FIV – MIT
W 2002 roku w Stanach Zjednoczonych wprowadzono szczepionkę przeciwko FIV. Niestety, nie zapewnia ona pełnej ochrony przed wirusem. Szczepionka działa tylko na dwa z pięciu typów wirusa – A i D. Dodatkowo, trudność stanowi odróżnienie kotów zaszczepionych od zakażonych podczas badań przesiewowych, ponieważ wyniki testów dla zaszczepionych kotów mogą być fałszywie dodatnie. Jest to istotny problem, zwłaszcza że zaszczepione koty mogą zainfekować się innymi typami FIV, takimi jak B, C i E. Obecnie szczepionka nie jest dostępna w Polsce.
8. FIV można wykryć z próbki krwi – FAKT
Obecność FIV można sprawdzić za pomocą testów diagnostycznych, a do ich przeprowadzenia wystarczy kropla krwi. Najczęściej stosowanym testem jest test ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay), który wykrywa przeciwciała przeciwko wirusowi FIV w surowicy krwi. Test ten jest szybki i zazwyczaj przeprowadza się go w gabinetach weterynaryjnych. Jeśli wynik jest pozytywny, weterynarz może zalecić dodatkowe badania w celu potwierdzenia diagnozy oraz oceny stanu zdrowia kota.
Więcej artykułów u zwierzakach na naszej stronie głównej