Serio, nadal w to wierzycie? Oto jedenaście najgłupszych mitów na temat psów

To nieprawda, że psy nie widzą kolorów. Widzą je, ale inaczej niż ludzie. Psy odróżniają niebieski od żółtego, ale nie odróżniają czerwonego od zielonego, przez co widzą podobnie do osób z daltonizmem. Ich świat ma żółto-szare odcienie. Dobrze ilustrują to poniższe zdjęcia.

To mit, że pysk psa jest czystszy niż ludzka buzia. Psy większość czasu spędzają na węszeniu. Wąchają mocz innych psów, kał, śmieci, wszystko, co budzi ich ciekawość. Stamtąd zarazki trafiają do ich nosa i pyszczka. Co ważne, niektóre drobnoustroje mogą przejść na człowieka, np. pasożyt giardia lamblia.

Pies może mieć suchy nos z wielu powodów. Jednym z nich jest to, że właśnie wstał, jest mu ciepło albo w pomieszczeniu jest suche powietrze. Skłonność do suchego nosa mogą mieć też niektóre rasy, np. mopsy, a także psy w podeszłym wieku. Niemniej, jeśli suchy nos występuje stale, a nie okazyjnie, warto skonsultować to z weterynarzem.

Wbrew powszechnemu przekonaniu machanie ogonem u psa nie zawsze oznacza szczęście. Pies, który gwałtownymi ruchami macha pionowo ogonem ostrzega w ten sposób przed możliwym atakiem. Czworonóg rozpyla w ten sposób swój zapach, by pokazać, "jaki jest silny”. Do takiego psa lepiej nie podchodzić, ponieważ może ugryźć.

To, że psy z czarnym podniebieniem są agresywne, to jeden z najpopularniejszych "psich mitów”. W rzeczywistości kolor podniebienia nie ma żadnego wpływu na charakter psa. To, jaki będzie pies, zależy przede wszystkim od jego opiekunów i tego, w jaki sposób będzie wychowany.

Wiele osób myśli, że ich psy nienawidzą kotów, bo za każdym razem, gdy je widzą, chcą je gonić, ale takie zachowanie czworonóg nie wynika z nienawiści, a z instynktu łowieckiego, który ma wiele zwierząt. Psy przyzwyczajane od szczeniaka do kotów mogą je tolerować, a nawet lubić. Podobnie z kotami.

To mit, że każdy pies może nauczyć się pływać. Niektórym rasom psów uniemożliwia to ich budowa. Najczęściej problem ten dotyczy ras brachycefalicznych, ciężkich lub krótkonogich, np. mopsów, jamników, bassetów. Takie psy podczas wyjazdów nad wodę najlepiej zaopatrzyć w kapoki.

Wiele osób przynajmniej raz w życiu usłyszało, żeby "dać psu polizać ranę, to szybciej się zagoi". To nieprawda! Pies ma inną florę bakteryjną niż człowiek, a na jego pysku znajduje się wiele zanieczyszczeń, a niekiedy groźne pasożyty. Polizanie przez psa rany może doprowadzić do zakażenia.

To nieprawda, że "starego psa nie da się nauczyć nowych sztuczek”. Czworonogi, tak jak ludzie, uczą się przez całe życie. Co więcej, warto szkolić dojrzałego psa, by wyeliminować złe nawyki, np. uporczywe szczekanie na inne czworonogi. W ten sposób nie tylko poprawia się jego zachowanie, ale również wzmacnia więź i poprawia kondycja mózgu.

Ludzie często decydują się na małego psa, bo "nie będzie potrzebował dużo ruchu”. To założenie jest błędne. Niektóre małe rasy psów, np. Jack Russel Terrier albo owczarek szetlandzki, są o wiele bardziej aktywne niż duże owczarki podhalańskie lub bernardyny. Wybierając rasę psa najpierw należy sugerować jej znajomością, później rozmiarem.

To jeden z najbardziej szkodliwych i niebezpiecznych mitów na temat psów. Suczka nie czuje potrzeby zostania mamą, a poród i ciąża są ogromnym obciążeniem dla jej organizmu. Nie ma też dowodów naukowych na to, że suczka po porodzie i odchowaniu szczeniaków staje się bardziej posłuszna lub mądrzejsza.