Ukrywanie się, chodzenie po domu w nocy... 9 zmian w zachowaniu psa tuż przed śmiercią

1. Zwiększenie potrzeby bliskości

Niektórzy opiekunowie psów uważają, że ich czworonogi przed śmiercią stały się bardziej czułe, łaknęły bliskości. Ta potrzeba uwagi wynikała z poczucia bezsilności i szukania ukojenia w rękach właściciela, który zawsze ich bronił, niekoniecznie z tego, że "wiedziały, że umierają" i "chciały wykorzystać swój czas".

2. Gryzienie i warczenie

Pies, który wkrótce umrze, nie czuje się najlepiej. Z tego powodu może być drażliwy i źle reagować na zachowania i rzeczy, które kiedyś tolerował, a może nawet lubił. Może być to reakcja na ból związany z dotykiem i obawa przed nim albo potrzeba spokoju. Nie można mieć mu tego za złe.

3. Wysyłanie nietypowych spojrzeń

Niezliczeni opiekunowie psów twierdzą, że ich psy tuż przed śmiercią patrzyły na nich spojrzeniem wyrażającym, że są "gotowe na śmierć". Jedni opisują je jako spojrzenie pełne cierpienia, inni miłości. W rzeczywistości jest to spojrzenie słabnącego zwierzęcia, które przykuło ich uwagę, bo nie widzieli go u swojego pupila nigdy wcześniej.

4. Uciekanie z domu

W środowisku naturalnym, gdy dzikie zwierzęta słabną, mogą oddzielić się od swojego stada, by go nie spowalniać i nie narażać na atak drapieżników. Możliwe jest, że psy przed śmiercią uciekają z domu, żeby ochronić swoich opiekunów. Inna teoria głosi, że miejsce ich śmierci jest dziełem przypadku – po prostu kładą się gdzieś i odchodzą. Na pewno nie jest prawdą, że robią to, aby zaoszczędzić opiekunom przykrego widoku.

5. Zwiększenie aktywności w nocy

Większość psów chodzi spać o stałej porze, po czym przesypia całą noc, a w ciągu dnia robi sobie drzemki. Jeżeli pies zaczyna chodzić nocą po domu, przesypia cały dzień albo budzi się w środku nocy, możliwe, że coś mu doskwiera albo jego czas dobiega końca. Nie oznacza to jednak, że ma koszmary związane ze śmiercią, jak twierdzą niektórzy.

6. Pogorszenie apetytu

Psy znajdujące się u schyłku życia bardzo często doświadczają pogorszenia apetytu. Niektóre na kilka tygodni przed śmiercią zaczynają jeść mniej, po to, by w kilka dni przed zgonem, zacząć całkowicie odmawiać jedzenia. Ten objaw towarzyszy wielu psim chorobom, a także traumom i stresowi. Jednak pogorszenie apetytu w połączeniu z podeszłym wiekiem lub innymi objawami, może być oznaką, że pies umiera.

7. Zmniejszenie zainteresowania światem

Letarg może przypominać psią depresję, ale to coś innego, choć oba zjawiska mogą wystąpić jednocześnie. Pies, który doświadcza letargu, nie chce się bawić, większość czasu spędza na leżąco, może też odmawiać spacerów, jedzenia i picia. Niekoniecznie musi towarzyszyć temu poczucie przygnębienia. Letarg jest objawem, który występuje niemal u wszystkich umierających czworonogów. Nie oznacza on, że "pies jest smutny, bo umiera", a bardziej, że nie ma siły.

8. Ukrywanie się

Pies przed śmiercią może szukać odosobnienia. Miejsca, w którym nikt nie podaje mu leków, nie zachęca do jedzenia. Miejsca, w którym panuje cisza i spokój. Z tego powodu pies, tak jak kot, może preferować leżenie w dziwnych miejscach, np. w szafie, za pralką, za kanapą. Nie oznacza to, że przestał kochać swojego opiekuna albo jest mu wszystko jedno. Bardziej, że jest mu ciężko i potrzebuje spokoju. Takiego psa można wspierać, mówiąc do niego pogodnie z daleka.

9. Ożywienie bezpośrednio przed uśpieniem

Niektóre psy bezpośrednio przed uśpieniem mogą nabrać energii, zacząć machać ogonem, "wyzdrowieć", pomimo wcześniejszego letargu. Wynika to ze wzrostu stężenia adrenaliny spowodowanym wizytą w nielubianym miejscu i ekstremalnymi emocjami opiekunów. Czasami daje to wrażenie, że "pies wie, że będzie uśpiony, ale tego nie chce" i odwleka decyzję o eutanazji, sprawiając zwierzęciu więcej bólu.