Czy pies i kot mogą mieć biegunkę ze stresu? Przyczyny i objawy stresu u czworonogów

W chwili stresu organizm czworonogów uruchamia wyrzut hormonów stresu, które przygotowują ich ciało do walki lub ucieczki. Cała energia zostaje przekierowana do mięśni i serca, aby umożliwić szybkie działanie, co niestety odbywa się kosztem funkcjonowania układu pokarmowego. W efekcie psy i koty mogą doświadczać skurczów jelit, biegunki stresowej, a także utraty apetytu.

Takie reakcje są pomocne w nagłych sytuacjach, gdy organizm musi błyskawicznie zmobilizować siły, aby stawić czoła zagrożeniu. Jednak w przypadku przedłużającego się stresu mogą pojawić się poważniejsze problemy. Długotrwałe zaburzenia trawienne osłabiają nie tylko ciało, ale również psychikę zwierzaka. Psy i koty stają się bardziej podatne na kolejne epizody stresu, a ich samopoczucie wyraźnie się pogarsza.

Aby pomóc pupilowi, warto dokładnie przeanalizować, co mogło wywołać u niego stres – może to być nowy domownik, zmiana otoczenia, hałas, a nawet brak poczucia bezpieczeństwa. Kluczowe jest wspieranie psa lub kota w trudnych chwilach. Odpowiednia rutyna, spokój opiekuna oraz ewentualna konsultacja z weterynarzem lub behawiorystą zwierzęcym mogą pomóc przerwać błędne koło stresu i poprawić stan zdrowia czworonoga.

Stresowa biegunka u psa często pojawia się w wyniku nagłych i nieoczekiwanych zmian w jego otoczeniu lub zaburzeń codziennego rytmu życia. Psy mogą reagować na różne stresory, takie jak zmiany w otoczeniu, głośne dźwięki, a także przejawiać lęk separacyjny, prowadzący do silnych emocji. Do sytuacji, które mogą wywołać problemy żołądkowe u czworonoga należą:

Pojawienie się nowego członka rodziny – dziecka, innej osoby dorosłej lub nowego zwierzęcia może wprowadzić niepokój u psa.

Zmiana miejsca zamieszkania – przeprowadzka, szczególnie do bardziej zatłoczonego obszaru, to duży stres dla psa.

Adopcja ze schroniska – przeniesienie się psa z schroniska do nowego domu może być dużym stresem, zwłaszcza w przypadku czworonogów, które nie miały wcześniej stabilnego miejsca pobytu.

Zmieniony rytm dnia opiekuna – długotrwałe pozostawanie psa samego w domu, zwłaszcza jeśli wcześniej spędzał więcej czasu z opiekunem, może prowadzić do problemów trawiennych.

Obecność gości – święta, urodziny czy inne okazje, które wiążą się z przyjęciem obcych osób w domu, mogą być dla czworonoga stresujące.

Rozłąka z opiekunem – dłuższa rozłąka, na przykład podczas wakacji, może powodować u psa nie tylko tęsknotę, ale także niepokój.

Podróże – sama podróż, szczególnie długotrwała i związana z częstymi zmianami otoczenia, może powodować stres u czworonoga.

Głośne dźwięki – wystrzały fajerwerków, grzmoty burzy czy inne hałasy mogą wywołać silny lęk u psa, prowadząc do problemów trawiennych.

Stresowa biegunka u kota często pojawia się w wyniku nagłych i nieoczekiwanych zmian w jego otoczeniu lub zakłóceń codziennego rytmu życia. Koty to zwierzęta, które bardzo przywiązują wagę do stabilności swojego otoczenia, dlatego wszelkie zmiany mogą wywołać u nich silny stres. Mruczki reagują na różnorodne stresory, takie jak zmiana miejsca zamieszkania, nowi domownicy czy głośne dźwięki, które mogą prowadzić do zaburzeń trawiennych. Do sytuacji mogących powodować problemy żołądkowe u kota, należą:

Przybycie nowego członka rodziny – pojawienie się dziecka, innej osoby dorosłej lub nowego zwierzaka może wywołać u kota stres i niepokój.

Nowy kot w domu – wprowadzenie drugiego kota może wywołać niepokój, zwłaszcza w przypadku mruczków, które nie lubią dzielić przestrzeni.

Zmiana miejsca zamieszkania – przeprowadzka, zwłaszcza w bardziej zatłoczoną okolicę, może być dużym stresem dla kota, który ceni sobie swoje terytorium i rutynę.

Przemeblowanie – zmiana układu mebli w domu, szczególnie w przestrzeni, którą kot uznaje za swoje terytorium, może wywołać u niego stres. Mruczki cenią sobie stabilność swojego otoczenia, a nagłe zmiany w ich przestrzeni życiowej mogą być dla nich niepokojące.

Zmieniony rytm dnia opiekuna – gdy kot zostaje sam na dłużej w domu, zwłaszcza jeśli wcześniej spędzał więcej czasu z opiekunem, może to prowadzić do stresu, a w efekcie do problemów z trawieniem.

Rozłąka z opiekunem – dłuższa nieobecność opiekuna, na przykład podczas wakacji, może wywołać u kota lęk i niepokój, prowadząc do problemów emocjonalnych i fizycznych.

Obecność gości – wizyty gości, szczególnie w czasie świąt czy innych okazji, mogą stresować kota, który preferuje spokojne, ciche otoczenie i nie lubi nagłych zmian w swoim otoczeniu.

Głośne dźwięki – hałasy, takie jak wystrzały fajerwerków czy grzmoty piorunów, mogą wywołać u mruczka duży lęk i stres, prowadząc do problemów żołądkowych.

Podróże – podróże, zwłaszcza w przypadku kotów, które rzadko opuszczają swoje terytorium, mogą powodować duży stres, prowadzący do problemów trawiennych.

Biegunka u psa lub kota może mieć różne przyczyny – od stresu po poważne choroby. Ważne jest, aby umieć rozróżnić biegunkę stresową od chorobowej, ponieważ od tego zależy sposób postępowania. Biegunka stresowa występuje po nagłych zmianach (np. podróż, wizyta u weterynarza, przeprowadzka). Biegunka chorobowa często wiąże się z wymiotami, gorączką, apatią lub obecnością krwi w kale. Jeśli biegunka trwa dłużej niż 24 godziny lub towarzyszą jej powyższe objawy, konieczna jest konsultacja z weterynarzem. Szybka reakcja pozwoli zadbać o zdrowie twojego pupila.

Zaburzenia trawienia związane ze stresem nie zawsze objawiają się wodnistą biegunką. Nawet niewielkie zmiany, takie jak bardziej wilgotny lub luźniejszy stolec, mogą wskazywać na napięcie emocjonalne. Czasem zwierzęta mogą również cierpieć na wzdęcia lub zaparcia związane ze stresem. Oprócz kału warto również zwrócić uwagę na zachowanie pupila, które może świadczyć o jego niepokoju lub stresie. Pies wyraża swoje emocje głównie przez mowę ciała. Kiedy odczuwa lęk i stres, mogą wystąpić różne oznaki, które warto obserwować:

Zwinięta postawa: Pies może się kulić lub chować, starając się unikać kontaktu wzrokowego.

Uszy: Zaniepokojony pies często ma uszy skierowane do tyłu lub przyłożone do głowy.

Samouspokajanie: Pies może wyciągać język, ziewać lub lizać się po nosie w celu uspokojenia.

Pokazywanie zębów: W sytuacjach strachu pies może pokazać zęby, co nie zawsze oznacza agresję, ale może być reakcją obronną lub wynikać z niepokoju.

Ogon: Ogon skulony między nogami to jedna z wyraźniejszych oznak lęku. Należy także uważać na machanie ogonem, które nie zawsze świadczy o radości, ale może być związane z innymi emocjami.

W przypadku kotów, tak jak u psów, ważne jest, aby obserwować zmiany w zachowaniu i codziennych nawykach, które mogą wskazywać na stres. Należy zwrócić uwagę na apetyt pupila, jego aktywność oraz stan kału, ponieważ zaburzenia trawienia są częstą reakcją na napięcie emocjonalne. Mruczki mogą doświadczać biegunek, zaparć, a także zmian w konsystencji stolca, które mogą sugerować, że są zestresowane. Kot wyraża swoje emocje głównie przez mowę ciała i zachowanie. Kiedy odczuwa lęk, mogą wystąpić następujące oznaki:

Ukrywanie się: Koty, które czują się zagrożone, często szukają kryjówki, w której mogą się schować, by poczuć się bezpieczniej.

Postawa ciała: Zestresowany kot może mieć wygięty grzbiet, przykurczony ogon i wydawać się napięty, co świadczy o niepokoju.

Oczy i uszy: Szeroko otwarte oczy, zwrócone ku przodowi, a także uszy skierowane do tyłu mogą sugerować, że kot jest zestresowany lub przestraszony.

Samouspokajanie: Koty mogą zacząć nadmiernie się lizać, zwłaszcza w okolicach łap, co jest reakcją na stres.

Zmienione zachowanie: Koty mogą stać się nadmiernie agresywne lub na odwrót – unikać kontaktu z opiekunem i innymi osobami.

Unikanie kuwety: Kot może unikać korzystania z kuwety lub wykazywać zmienione zachowania związane z toaletą.

Kiedy nasz pupil doświadcza stresu, ważne jest, abyśmy wiedzieli, jak mu pomóc, oferując odpowiednie wsparcie. Zarówno psy, jak i koty, reagują na różne stresory, takie jak hałasy, zmiany w otoczeniu, samotność czy nowe osoby w domu, co może prowadzić do lęku, problemów trawiennych i zaburzeń emocjonalnych. Choć metody uspokajania obu zwierząt mają wspólne cechy, należy pamiętać o ich odmiennych zachowaniach i potrzebach.

Psy często uspokajają się dzięki delikatnemu, rytmicznemu głaskaniu, zwłaszcza w okolicach głowy, karku i klatki piersiowej, które są dla nich komfortowe. Taki dotyk pomaga również rozluźnić mięśnie i zmniejszyć napięcie. U kotów techniki relaksacyjne są równie skuteczne, ale wymagają większej ostrożności. Chociaż mruczki, podobnie jak psy, lubią kontakt fizyczny, są bardziej wrażliwe i mniej tolerancyjne na nieznane bodźce. Głaskanie kota po głowie, szyi lub grzbiecie może pomóc mu się uspokoić, jednak warto zwrócić uwagę na jego reakcje i unikać dotykania w miejscach, które sprawiają mu dyskomfort.

Psy i koty reagują na sposób, w jaki opiekun się z nimi komunikuje. Mówienie do pupila spokojnym, uspokajającym tonem sprawi, że zwierzę poczuje się bezpieczniej, zwłaszcza w stresujących momentach. Ważne jest, aby unikać głośnych dźwięków oraz nerwowych reakcji, co pomoże pupilowi łatwiej się uspokoić. Ciepły i kojący ton głosu daje zwierzęciu poczucie komfortu i pozwala mu poczuć się bardziej pewnie. Pamiętaj, że twój spokój przekłada się na spokój twojego czworonoga, dlatego warto dbać o pozytywną i ciepłą atmosferę.

Choć psy i koty różnią się charakterem, każde z tych zwierząt potrzebuje swojego bezpiecznego kącika, w którym może odpocząć i poczuć się bezpiecznie. Dla psa będzie to najczęściej legowisko w spokojnym miejscu, z dala od hałasu, które zapewni mu komfort. Koty, często szukają zamkniętych przestrzeni, takich jak budki czy pudełka, gdzie mogą się schować i poczuć się chronione. W obu przypadkach ważne jest, aby te miejsca były oddzielone od głośnych dźwięków i innych zakłóceń, co umożliwi pupilowi spokojny odpoczynek i regenerację.

Biegunka u psa lub kota może być wywołana różnymi czynnikami, m.in. stresem, zmianami w diecie, alergiami pokarmowymi czy infekcjami. Oto, co możesz zrobić, aby pomóc swojemu pupilowi:

Obserwuj stan zwierzęcia: Monitoruj częstotliwość i wygląd stolca oraz inne objawy, takie jak wymioty, brak apetytu czy apatia. Jeśli biegunka trwa dłużej niż 24 godziny lub towarzyszą jej dodatkowe symptomy, konieczna jest konsultacja z weterynarzem.

Zapewnij pupilowi dostęp do świeżej wody: Przy biegunce istnieje ryzyko odwodnienia, dlatego ważne jest, aby pupil miał stały dostęp do świeżej, czystej wody. W przypadku silnej biegunki można podać roztwór elektrolitów, ale tylko po konsultacji z weterynarzem.

Przejdź na lekkostrawną dietę: W przypadku psa sprawdzi się gotowany ryż z kurczakiem, natomiast kotu warto podać lekkostrawną karmę dostępną w sklepie zoologicznym.

Unikaj podawania leków na własną rękę: Nie podawaj psu ani kotu leków przeznaczonych dla ludzi bez wcześniejszej konsultacji z weterynarzem. Niektóre substancje mogą być dla zwierząt toksyczne.

Skonsultuj się z weterynarzem

Jeśli biegunka nie ustępuje w ciągu 1–2 dni, staje się nasilona, zawiera krew, śluz lub występują inne niepokojące objawy, koniecznie wybierz się z pupilem do lecznicy weterynaryjnej.