Podatek od psa lub kota. Oto kogo dotyczy, a kto jest zwolniony

W Polsce opodatkowanie zwierząt, głównie psów i kotów, regulowane jest przepisami lokalnymi oraz ustawą o podatkach i opłatach lokalnych. Podatek od psa jest opłatą lokalną, co oznacza, że jego wprowadzenie i wysokość zależą od decyzji poszczególnych gmin. Nie jest to podatek obowiązkowy na poziomie krajowym. Władze gminne mają również możliwość ustalania własnych zwolnień i ulg podatkowych.

Maksymalna roczna stawka podatku od psa w 2025 roku wynosi 178,26 zł. Kwota ta jest ustalana przez Ministra Finansów, jednak ostateczna wysokość opłaty zależy od decyzji rady gminy, która może ustalić stawkę niższą, ale nie wyższą. W 2024 roku maksymalny podatek wynosił 173,57 zł.

Termin zapłaty podatku to zazwyczaj 30 kwietnia każdego roku. W przypadku nabycia psa w trakcie roku, opłatę należy uiścić w ciągu dwóch miesięcy od wejścia w posiadanie zwierzęcia. Nieuiszczenie podatku od psa może skutkować nałożeniem kary pieniężnej. Gminy mają prawo do kontroli i nakładania mandatów.

Kto jest zwolniony z obowiązku płacenia podatku za psa?

Nie wszyscy opiekunowie czworonogów są zobowiązani do płacenia podatku od posiadania psa. Choć wprowadzenie i wysokość tej opłaty zależą od decyzji władz lokalnych, istnieją również zwolnienia ustalone na poziomie krajowym. Przepisy te obejmują wybrane grupy osób. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych określa szereg wyjątków, które obejmują:

• osoby niepełnosprawne posiadające psa asystującego,
• osoby zaliczone do znacznego stopnia niepełnosprawności z tytułu posiadania jednego psa,
• osoby powyżej 65 roku życia prowadzące samodzielnie gospodarstwo domowe, z tytułu posiadania jednego psa,
• podatników podatku rolnego od gospodarstw rolnych z tytułu posiadania nie więcej niż dwóch psów,
• członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych, jeśli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego miejsca pobytu w Polsce.

Zwolnienie z obowiązku płacenia podatku dotyczy także psów adoptowanych ze schroniska. Wiele gmin w Polsce wprowadziło takie ulgi, aby zachęcać do adopcji czworonogów. Należy jednak pamiętać, że przepisy mogą się różnić w zależności od lokalnej uchwały gminy, dlatego warto skontaktować się z władzami lokalnymi, aby uzyskać szczegóły.

Kto ma obowiązek uiszczenia podatku za kota?

Podatek od posiadania kota nie jest powszechny i zazwyczaj nie występuje. Jednak w określonych sytuacjach mogą pojawić się opłaty związane z mruczkami. Na przykład, przy sprzedaży kota może być naliczany podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC), ale nie dotyczy to samego posiadania zwierzęcia.

Podatek od kota występuje głównie w przypadku transakcji kupna-sprzedaży, kiedy wartość zwierzęcia przekracza 1000 zł. W takim przypadku nakładany jest podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC), który wynosi 2% wartości zwierzęcia. Jeśli cena zakupu kota jest równa lub mniejsza niż 1000 zł, nie ma obowiązku płacenia podatku.

Podatek PCC nie dotyczy sytuacji, w których sprzedawca jest podatnikiem VAT (np. profesjonalna hodowla) lub jest zwolniony z VAT (np. rolnik ryczałtowy). Osoby, które otrzymały kota w formie darowizny, nie muszą płacić podatku, pod warunkiem, że wartość darowizny nie przekroczyła kwoty wolnej od podatku. Dodatkowo, adopcja kota ze schroniska lub przygarnięcie mruczka znalezionego na ulicy zwalnia z obowiązku uiszczenia jakiejkolwiek opłaty podatkowej.

Podsumowując, podatek od psa jest lokalną opłatą, zależną od decyzji gminy, natomiast podatek od kota występuje głównie przy transakcjach kupna-sprzedaży o wartości powyżej 1000 zł i jest podatkiem PCC. Warto pamiętać, że zarówno w przypadku psów, jak i kotów, istnieje szereg wyjątków i zwolnień. Dlatego przed podjęciem decyzji o zakupie lub adopcji zwierzęcia, warto sprawdzić szczegóły dotyczące obowiązków podatkowych w swojej gminie.

Źródło: infor.pl