Karłowate żyrafy istnieją. To zdumiewające, ile mierzą

Żyrafy, których wysokość może wynosić nawet 6 metrów, są najwyższymi ssakami na świecie. Ich kolana znajdują się na wysokości około jednego metra, a język ma 45 cm długości. Nawet noworodzona żyrafa ze wzrostem 180 cm może być większa od dorosłego mężczyzny.

Kiedy więc dr Michael Brown, amerykański naukowiec z Smithsonian Conservation Biology Institute, spotkał w 2015 roku w Parku Narodowym Murchison Falls w Ugandzie żyrafę mierzącą zaledwie 284 cm, nie krył zdumienia. – Początkowo nie mogłem w to uwierzyć – powiedział w rozmowie z "The New York Times".

Żyrafa, którą nazwano Gimli, miała charakterystyczną długą szyję, ale jej nogi były krótkie.

3 lata później dr Brown zaobserwował kolejną "malutką" żyrafę. Miało to miejsce na prywatnej farmie w środkowej Namibii, gdzie mieszkał 2,5-metrowy Nigel. Wyjaśnienie tego zjawiska było jedno: karłowatość.

Wyjątkowe odkrycie opisano na łamach czasopisma naukowego BMC Research Notes.

Karłowatość u żyraf

Karłowatość, znana również jako dysplazja szkieletowa i niskorosłość, ogranicza wzrost kości, powodując niski wzrost. Choroba ta występuje u ludzi z częstotliwości 1 na 5000 urodzeń, dotykając kończyn, czaszki i stawów. Nie wiadomo jednak, jakie powikłania powoduje u żyraf – zwierzęta nie były badane.

Naukowcy sugerują jednak, że niski wzrost zmniejsza szanse przeżycia, a ponieważ pierwsze 2 lata życia przeżywa tylko 50 proc. zdrowych żyraf, spotkanie dorosłych karłowatych żyraf graniczy z cudem.

– Łatwo sobie wyobrazić, jak ich niskorosłość wpływa na ataki drapieżników. Nie mają umiejętności szybkiego biegania i kopania, czyli swoich dwóch najpotężniejszych broni – tłumaczy dr Brown.

Naukowiec dodaje, że karłowate żyrafy mogą mieć też problemy z kopulacją. – To niemożliwe, żeby samiec mierzący mniej niż 300 cm mógł zapłodnić samicę. No, chyba że dostanie stołek – żartuje.

Przyczyna karłowatości u żyraf pozostaje nieznana. Naukowcy zakładają jednak, że chodzi o za małą różnorodność genetyczną i związane z tym mutacje.

Populacja żyraf pod koniec lat 80. XX wieku doświadczyła znacznego zmniejszenia się i możliwe, że osobniki zaczęły rozmnażać się ze swoimi krewnymi.

Żyrafy mają kłopoty

Chociaż o żyrafach nie wiadomo zbyt wiele w porównaniu do innych zwierząt, to wiadomo, że mają kłopoty.

Trzy z czterech gatunków żyraf są zagrożone wyginięciem. Ich populacja w ciągu ostatnich 4 lat spadła o 40 proc. Obecnie wszystkich żyraf jest 117 tys. Dla porównania słoni jest 4 razy więcej.

Dr Brown monitoruje populacje żyraf, aby przeciwdziałać dalszym jej spadkom. Dodaje, że obecnie największym zagrożeniem dla żyraf jest globalne ocieplenie i idące za nim susze, a w dalszej kolejności utrata naturalnych siedlisk i kłusownictwo.