Pies stróżujący musi być odpowiedzialny i samodzielny. Nie może marnować energii na bieganie wzdłuż płotu i szczekanie. Musi doskonale wyczuwać zagrożenie i ludzkie intencje, a w razie potrzeby szybko reagować. Przeczytaj ten artykuł, jeśli marzysz o psie, który będzie nieustraszonym stróżem. Oto 9 ras psów idealnych do pilnowania posesji.
Przed przyjęciem pod swój dach psa stróżującego upewnij się, że pies nie będzie miał możliwości ucieczki za bramę. Dopilnuj, aby nie wyrządził krzywdy niewinnej osobie, np. kurierowi. Pamiętaj też, że pies nie jest "żywym alarmem". To istota potrzebująca kontaktu z człowiekiem, szkolenia i bliskości.
Wysokość w kłębie: pies 72-75 cm, suka 67-70 cm
Waga: pies przynajmniej 50 kg, suka minimum 45 kg
Owczarki kaukaskie pochodzą z gór Kaukazu, gdzie były wykorzystywane do pilnowania owiec, kóz i bydła. Chroniły stado przed atakiem drapieżników lub kradzieżą. Gęste futro pozwalało im na przetrwanie w każdych warunkach.
Obecnie owczarki kaukaskie są wykorzystywane jako psy stróżujące. Dobrze znoszą samotność, mają silnie rozwinięty instynkt terytorialny. Jednocześnie nie są zbyt hałaśliwe – szczekają dopiero wtedy, gdy coś się dzieje.
„Kaukazy” nie potrzebują ogromnego podwórka i dalekich spacerów, ale nie nadają się do mieszkania w bloku. Najlepiej czują się na zewnątrz, gdzie mogą pilnować posesji. Najczęściej można je obserwować, gdy leżą i nasłuchują.
Z natury są nieufne. Nie lubią, gdy do domu przychodzi dużo gości. Z tego powodu niekoniecznie nadają się na psy rodzinne. Wobec „swojego pana” są opiekuńcze i delikatne, ale trzeba uważać na ich kontakty z dziećmi.
Wysokość w kłębie: pies 65-70 cm, suka 60-65 cm
Waga: pies 50 kg, suka 45 kg
Owczarki podhalańskie to nasza narodowa duma. To jedna z pięciu polskich ras psów uznanych przez FCI (Międzynarodową Federację Kynologiczną). To silne psy o zrównoważonym charakterze i pięknym eksterierze.
„Podhalan” może mieszkać na dworze przez cały rok. Większość czasu spędza odpoczywając i wypatrując ewentualnego zagrożenia. Na podwórko nie wpuści nikogo obcego. O intruzie ostrzega głośnym i doniosłym szczekaniem.
„Podhalańczyk” bardzo przywiązuje się do swojej rodziny. Dobrze zsocjalizowany jest wspaniałym towarzyszem zarówno dla dorosłych, jak i dzieci . Wobec obcych zachowuje dystans. Nie jest przekupny.
Nie jest to pies dla niedoświadczonych opiekunów. Źle prowadzony może mieć tendencję do obrony zasobów. Oznacza to, że będzie bronił „swoich rzeczy”, np. zabawek lub legowiska. Zaniepokojony będzie walczył o nie jak Janosik.
Waga: pies 23-34 kg, suka 16-25 kg
Wysokość w kłębie: pies 56-61 cm, suka 51-56 cm
Thai Ridgeback to rasa psów pochodząca z Tajlandii. W Polsce nie jest jeszcze zbyt popularna, ale z roku na rok można spotkać coraz więcej przedstawicieli tej rasy. Dawniej te psy wykorzystywane do polowań oraz pilnowania zdobyczy lub domów.
To pies, który uwielbia mieć wszystko pod kontrolą. Wobec obcych jest nieufny. Potrzeba czasu, by zdobyć jego zaufanie. Intruzów odstrasza groźnym wyglądem i czujnością. To wysportowane i skoczne psy, które bez problemu dogonią każdego złodzieja.
Jednocześnie nie są zbyt szczekliwe. Nie jest to pies, który będzie biegł wzdłuż płotu i szczekał. Raczej taki, który zaszczeka, gdy złodziej wejdzie na jego terytorium. Ten pies jest oszczędny w mowie ciała, co może doprowadzać do nieporozumień z innymi psami.
Nie jest to czworonóg, którzy ceni sobie samotność. To energiczny i wesoły pies, który uwielbia się bawić. Można szkolić go w kierunku psich sportów. Dobrze prowadzony sprawdzi się w domu z dziećmi. Jest tańszy w utrzymaniu od ogromnych molosów.
Wysokość w kłębie: pies 61-69 cm, suka 56-63 cm
Waga: pies 50-60 kg, suka 35-48 kg
W klasyfikacji FCI rottweiler jest zaliczany do grupy II – pinczerów, molosów i psów do bydła. Nie oznacza to jednak, że nie sprawdzi się jako pies stróżujący. Wręcz przeciwnie - już w starożytnym Rzymie wykorzystywano rottweilery do ochrony terytorium.
Rottweiler nie jest psem, którego da się przestraszyć albo przekupić. Swojego opiekuna otacza zaufaniem i czułością. Wobec obcych jest zdystansowany i nieufny. Na teren posesji nie wpuści żadnego intruza. Zaniepokojny warczy i szczeka. Jego wygląd budzi postrach.
Rottweilery wymagają wczesnej socjalizacji i konsekwentnego prowadzenia. Ich główne cechy to upór, pewność siebie i niezależność. W rękach osoby niedoświadczonej mogą przejawiać skłonności do obrony zasobów i agresji. Niewychowany pies stwarza zagrożenie nawet dla swojego właściciela.
Szczeniaki należy socjalizować z innymi zwierzętami i dziećmi już od pierwszych tygodni życia. Dobrze prowadzone sprawdzają się jako psy rodzinne. Zrobią wszystko, by obronić swoją rodzinę, ale z natury nie są tak posłuszne jak owczarki.
Wysokość w kłębie: pies 74-81 cm, suka 71-79 cm
Waga: pies 50-65 kg, suka 40-55 kg
Owczarki anatolijskie to psy, które robią piorunnujące wrażenie na każdym kto je spotka. To ogromne psy o silnym instynkcie terytorialnym i zrównoważonym charakterze. Kiedyś były wykorzystywane do pilnowania bydła i owiec. Obecnie pełnią rolę psów stróżujących w domach i firmach.
Anatolian stróżowanie ma w swoich genach – doskonale broni podwórka. Intruzów obszczekuje i nie spuszcza ich z oka dopóki nie opuszczą terytorium. Atak to dla niego ostateczność. To pies świadomy swojej siły i rozmiarów. Nie marnuje energii na zbędne gryzienie.
Dla domowników jest czuły i delikatny. Chętnie kładzie się obok opiekuna oczekując głaskania. Zostawiony sam sobie zmienia się w nieustraszonego stróża. Nie nudzi się sam ze sobą, ale nie oznacza to, że można go traktować jak „żywy alarm”.
Dobrze socjalizowany owczarek anatolijski ceni sobie towarzystwo człowieka i innych zwierząt. Nie ma silnego instynktu łowieckiego, więc może żyć pod jednym dachem z mniejszymi zwierzętami, np. kurami lub kotami. Pozostawiony sam sobie szybko zdziczeje.
Czytaj także: Chihuahua atakująca owczarka? Dlaczego małe psy są agresywne? Odpowiedzialność ponosi człowiek
Wysokość w kłębie: pies 62-70 cm, suka 58-66 cm
Waga: pies 45-50 kg, suka 40-45 kg
W przeszłości Cane Corso były wykorzystywane jako psy stróżujące. Pilnowały miejskich posesji i magazynów z amunicją. Z tego powodu są nieufne w stosunku do ludzi i innych zwierząt. Mają silną potrzebę ochrony terytorium i swojej rodziny.
Nie są to psy, które mogą być zostawione same sobie. Chętnie współpracują z człowiekiem i dobrze sprawdzają się w psich sportach. Można trenować z nimi posłuszeństwo, tropienie i obronę. Znudzony Cane Corso może przejawiać zachowania niszczycielskie albo agresywne.
Nie jest to pies dla każdego, a jedynie dla ludzi, którzy mają czas i chęci, by szkolić psa. Trening Cane Corso powinien opierać się na pozytywnym wzmocnieniu. Pod żadnym pozorem nie można szkolić psa metodami awersyjnymi, czyli karaniem: ciągnięciem za kolczatkę lub krzyczeniem.
Prawidłowe zsocjalizowane Cane Corso to wspaniałe psy rodzinne. W stosunku do dzieci są opiekuńcze. Sytuacja może wyglądać inaczej z innymi psami. Cane Corso mogą odbierać je jako zagrożenie i przejawiać zachowania agresywne. Lepiej, by były psimi jedynakami.
Wysokość w kłębie: pies 65-78 cm, suka 60-69 cm
Waga: pies 50-79 kg, suka 40-65 kg
Owczarek środkowoazjatycki to ogromny i odporny na zimno molos. Pod inną nazwą jest znany jako ałabaj oraz wołkodaw (dławiciel wilków). Ich zadaniem przez wiele lat było pilnowanie bydła i owiec. Obecnie są wykorzystywane jako psy obronne i stróżujące.
Ich zaletą jest to, że nigdy nie szczekają bez powodu. Intruzom zastępują drogę i odstraszają donośnym szczekaniem. Celem tych psów nie jest walka a przegonienie intruza. Nie oznacza to, że nie potrafią zareagować agresją. Po zignorowaniu sygnałów ostrzegawczych atakują.
W nieodpowiednich rękach owczarek środokowoazjatycki może stać się bardzo niebezpiecznym psem. Nieprawidłowo zsocjalizowany może próbować atakować ludzi na spacerach, a także inne psy i drobne zwierzęta. Będzie przy tym uważał, że broni opiekuna.
Na co dzień ałabaj nie jest ruchliwy. Najwięcej czasu spędza leżąc w wybranym przez siebie „punkcie widokowym”. W wolnych chwilach niespiesznie patroluję posesję. Idealnym środowiskiem dla tego psa jest dom z dużym ogródkiem. Może mieszkać na zewnątrz.
Wysokość w kłębie: pies 70-90 cm, suka 65-80 cm
Waga: pies 64-82 kg, suka 54-64 kg
Bernardyny pochodzą ze Szwajcarii, gdzie przez wiele lat niosły pomoc jako psi ratownicy. Obecnie znane są przede wszystkim jako wspaniałe psy rodzinne i stróżujące. Ich cechą rozpoznawczą jest spokojny i przyjacielski temperament. Nie oznacza to jednak, że nie bronią swojej rodziny.
Dla właściciela i członków rodziny bernardyn zrobi niemal wszystko. Wobec dzieci jest łagodny i zrównoważony. Ma instynktowną zdolność do chronienia słabszych, np. małych dzieci lub mniejszych psów. Jest empatyczny i czuły. Chętnie się bawi, choć równie chętnie odpoczywa.
Bernardyn nie jest psem, który może całymi dniami siedzieć sam na podwórku. Jest bardzo przyjacielski, oddany swojej rodzinie i potrzebują z nią stałego kontaktu. Można szkolić go w kierunku psich sportów, np. obedience (posłuszeństwa).
W stosunku do intruzów bernardyn jest nieufny. Będzie na nich szczekał i próbował „wyprosić” z posesji. Gdy to nie zadziała nie zawaha się użyć swojej siły. Na potencjalnego włamywacza może naskoczyć lub go ugryźć.
Wysokość w kłębie: pies 66-72 kg, suka 61-68 cm
Waga: pies 40-45 kg, suka 32-35 kg
Dobermany to jedne z najbardziej wszechstronnych psów. Są nie tylko niezwykle inteligentne, ale i ponadprzeciętnie odważne i wrażliwe. Analizują wszystko co dzieje się w ich otoczeniu. Swoich opiekunów kochają nad życie. Będą ich chronić w każdej sytuacji.
Dobermany mają opinię „psów morderców” za sprawą wielu filmów, w których z obślinionymi pyskami pilnowały prywatnych posesji. W czasach II wojny światowej były też psami policyjnymi w Gestapo. Mają też swoją drugą twarz.
W stosunku do dzieci są bardzo opiekuńcze i czułe. Mają wesoły temperament i chętnie się bawią. Doskonale sprawdzają się jako psy rodzinne. Odpowiednio zsocjalizowane akceptują inne zwierzęta i chętnie wchodzą z nimi w interakcje.
Przyjmując pod swój dach dobermana należy pamiętać o tym, że zimą, jesienią i wczesną wiosną może marznąć. W takiej sytuacji pies powinien mieć ocieploną budę, a najlepiej, gdyby przebywał w domu. To pies, który potrzebuje stałego kontaktu z człowiekiem.