Nasikał gościom do butów, podrapał kanapę i zrzucił telefon. Czy koty są złośliwe?

Złośliwość jest cechą ludzką

Zacznijmy od tego jak w języku polskim definiowana jest złośliwość. Jest to cecha opisująca osobę, która "lubi sprawiać innym przykrość". Czy naprawdę uważamy, że kot, zrzucając z parapetu kwiatka, wcześniej to zaplanował, mało tego — przewidział, że strata ulubionej rośliny będzie dla nas bolesna, a na koniec się cieszył? Mimo tego, jakimi mądrymi i niesamowitymi zwierzętami są koty, takie zachowania wykraczają poza ich możliwości intelektualne.

Dylemat współczesnych relacji na linii człowiek-zwierzę w dużej polega na wszechobecnej antropomorfizacji zwierząt. Ma to swoje dobre i złe strony. Wiemy, że zwierzęta potrafią być sfrustrowane, radosne lub smutne. Dbamy o ich kondycję fizyczną i psychiczną. Jednak niejednokrotnie przypisujemy im cechy należące wyłącznie do ludzi, m.in. złośliwość.

Kot nie drapie nowej kanapy, by właściciel poczerwieniał ze złości. Po prostu uważa, że będzie lepiej, gdy ją oznaczy. Nie zjada jedzenia z talerza człowieka, by był głodny, a dlatego, że sam chce spróbować. Zaprzestanie antropomorfizacji i spojrzenie na świat z perspektywy kota, to jedyny sposób na zrozumienie tych zwierząt.

Przykłady "złośliwych" zachowań kota

Załatwianie potrzeb poza kuwetą

To, że kot załatwia się poza kuwetą, wcale nie oznacza, że robi to, by właściciel musiał sprzątać. Przyczyna takiego zachowania może tkwić zarówno w zaburzeniach behawioralnych, jak i zdrowotnych. Kuweta może być ustawiona w miejscu, w którym kot czuje się zagrożony. Zwierzę może nie lubić wsypanego do niej żwirku. Możliwe też, że jest za brudna jak na kocie gusta.

Załatwianie się poza kuwetą może świadczyć o problemach z pęcherzem lub o ciąży. Takie zachowanie bardzo często obserwowane jest u samic w rui i u niekastrowanych samców. Koty w ten sposób znaczą teren. Jeśli w domu jest kilka kotów, to bardzo możliwe, że jeden z nich przywłaszczy sobie kuwetę i nie będzie pozwalał do niej wejść innym kotom.

Zrzucanie rzeczy ze stołu lub parapetu

Kot zrzucił z parapetu pamiątkę po babci? Bynajmniej nie zrobił tego po to, żebyś zalał się łzami. Możliwe, że porcelanowy słonik stał na jego drodze, gdy spacerował po parapecie.

Źródeł zrzucania rzeczy przez kota można dopatrywać się w nudzie. Koty mają ogromne potrzeby łowieckie. Nie oznacza to, że trzeba wypuszczać je na zewnątrz. Zamiast tego powinieneś zapewnić mu rozrywkę. Mogą służyć do tego wędki, kawałek włóczki lub inteligentne zabawki dla kotów.

Atakowanie innych zwierząt

Najczęstszą przyczyną agresji u kotów wcale nie jest chęć dołożenia słabszemu osobnikowi, a poczucie zagrożenia lub stres. Jeśli kot "bez powodu" atakuje inne zwierzęta, to najprawdopodobniej się ich boi.

Kolejną przyczyną agresji "bez powodu" bywa obrona terytorium (np. kiedy kot kładzie się na legowisku psa i go nie wpuszcza, co ludzie odbierają jako złośliwość), ochrona jedzenia lub samicy. Tak naprawdę nie wiemy, co kot uważa za swoje.

Drapanie nowych mebli

Kupiłeś nową kanapę, wróciłeś z pracy i nie mogłeś uwierzyć własnym oczom? Była cała podrapana i leżał na niej kot? To bardzo typowe, nie ma w tym krzty złośliwości. Koty postrzegają świat inaczej niż ludzie. W dużej mierze posługują się węchem. To zwierzęta terytorialne z silną potrzebą znakowania terytorium.

Kot nie wie, że robi źle

Kot nie myśli w kategoriach dobra i zła. Myśli w kategoriach: jest mi dobrze/jest mi źle. Drapanie, zrzucanie rzeczy, atakowanie innych zwierząt, załatwianie się poza kuwetą — to wszystko sprawia, że kot czuje się lepiej.

Możesz na niego krzyczeć, przenosić go do innego pokoju, ale on tego nie zrozumie. Natomiast na 100 proc. zapamięta twoją gniewną reakcję. I co zrobi następnym razem? Dokładnie to samo. Różnica będzie taka, że nie będzie czekał, aż go złapiesz, tylko od razu ucieknie.