Uważasz wronę siwą za szkodnika? Popełniasz błąd. Ten ptak ma inteligencję 7-letniego dziecka

Wrony nie tylko są mądre, ale dorównują inteligencją 7-letnim dzieciom. Dowodzą tego badania przeprowadzone przez Sarę Jelbert z University of Auckland. Ptaki zostawiono w pokoju, w którym znajdowała się przezroczysta, wąska tuba wypełniona do połowy wodą. W wodzie dryfował kawałek mięsa. Głowa ptaka była za duża, by mogła zmieścić się do tuby. Ptaki wpadły na inny pomysł, który pomógł w wydobyciu mięsa.

Zresztą nie trzeba badań, by zaobserwować ich mądrość — zrzucają z wysokości orzechy, suchy chleb moczą w kałużach, śledzą wiewiórki, by zobaczyć, gdzie chowają jedzenie i wykraść zapasy. Na przejściu dla pieszych czekają na zielone światło, co świadczy o niespotykanych u innych gatunków zdolnościach adaptacyjnych.

Ptaki mieszkają w gniazdach. Budują je z patyków, trawy i piór. Zwykle umieszczają je na wysokich drzewach z bogatą koroną. Gniazdo budują na wysokości 15-16 metrów. Najczęściej w rozwidleniu konarów.

W kwietniu wydają na świat 4-6 jaj, z których po 18-21 dniach wykluwają się młode. Wrony siwe są troskliwymi rodzicami. Gdy matka sprawuje nad nimi pieczę, ojciec przynosi jedzenie. Pisklęta opuszczają gniazdo po 5. tygodniach.

Wrony są niezwykle inteligentne i pewne siebie. — Kiedyś obserwowałem pościg wron za orłem bielikiem, który niósł coś w szponach i wyglądało na to, że orzeł straci swój obiad — opowiada Adam Wajrak.

U ptaków zaobserwowano agresję seksualną. Samce nieposiadające partnerek notorycznie gwałcą wrony "zamężne". Bardzo często zdarza się, że w ich obronie staje "mąż", a walka kończy się tragicznie.

Zwierzę posiada zdolność rozpoznawania twarzy. Zapamiętuje osoby, które je karmią. Potrafi je rozpoznać nawet po sobie chodzenia. Ptak oswojony w życiu dorosłym będzie tolerował obecność człowieka i pozwoli mu się zbliżyć, ale nie będzie oczekiwał pieszczot. Może jednak krakać na powitanie i przynosić prezenty.

– Oswajanie musi mieć pewne granice. Obowiązuje zasada, że jeśli się jakieś zwierzę oswoiło, to jest się za niego odpowiedzialnym do końca jego dni – mówił w radiowej Trójce dr Andrzej Kruszewicz, ornitolog.

Najlepiej omijać miejsce, w którym zaatakowała wrona. Te ptaki najczęściej gniazdują w okolicy gęstych, wysokich drzew i krzaków. W razie ataku należy zachować spokój i opuścić miejsce zdarzenia.

Nie wolno przenosić gniazd wron bez pozwolenia. Dokument może wydać Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska, ale zgoda pojawia się niezwykle rzadko. Przeniesienie gniazda wrony grozi śmiercią wszystkich piskląt.

Z tym podejściem nie zgadzają się ornitolodzy, którzy uważają, że ptaki nie mają wpływu na populację zająca i bażantów. Prof. dr hab. Jan Bednorz z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu podzielił się swoją opinią na łamach GW.

– Krukowaty nie jest w zasadzie drapieżnikiem, jest wszystkożerny i idzie na łatwiznę w zdobywaniu pokarmu. Nie jest stworzony, by polować, on tego nie umie. Jest przede wszystkim padlinożercą i - o czym ludzie zapominają - roślinożercą. Młode osobniki odżywiają się tylko roślinami i owadami, a nie zajączkami – opowiada biolog.

Nagonka na krukowate nie jest nowością. W latach 30. XX wieku kruki zostały wytępione do tego stopnia, że w całej Polsce były tylko trzy pary tego ptaka.

– Ludzie je truli i mordowali wszelkimi sposobami. Z myślistwem to nie miało nic wspólnego, raczej z barbarzyństwem. Teraz znów się do nich strzela, nawet do wysiadujących samic na gnieździe. Co to ma wspólnego z myślistwem? Chodzi tylko o zabijanie, o nic więcej – mówi naukowiec.

Krukowate to pierwsze ptaki, które pojawiły się w Biblii. Nie zawsze w negatywnym kontekście. W Starym Testamencie kruk przynosił jedzenie prorokowi Eliaszowi. W czasach potopu i Arki Noego wyruszył na poszukiwanie lądu.

Według Indian krukowate są obdarzone nadprzyrodzonymi mocami i potrafią łączyć się ze światem zmarłych. W religii Indian Nawaho wrona jest uważana za opiekuna zwierzyny łownej. Mity Indian Tlingit przedstawiają ją jako założycielkę cywilizacji.

Nie zaobserwowano, by mówiły, ale posiadają zdolności dźwiękonaśladowcze. Zdarza się, że szczekają jak psy albo piszczą jak dzieci. Ich głos zmienia się w zależności od nastroju. Gdy samica wysiaduje młode i woła samca na zmianę, jej głos jest zdecydowanie bardziej zrzędliwy.